Najstarsza biblioteka publiczna mieściła się w domu w Bukowinie Orawskiej, gdzie działacz spisko-orawski Jan Bednarski zgromadził odpowiedni księgozbiór dla Orawian. Mieszkańcy Podsarnia i Harkabuza korzystali z tych zbiorów już od 1897 roku. Czytano zarówno czasopisma jak i książki. Tak jedne, jak i drugie obsługiwały wielu ludzi, przechodziły z rąk do rąk. Najczęściej po przeczytaniu danego egzemplarza pożyczano go krewnemu lub sąsiadowi – książka i czasopismo stanowiły wspólne dobro.

Był to trafny w tamtych czasach sposób rozwijania czytelnictwa, poprzez które budzono poczucie więzi narodowej z Polską, a także rozszerzono zainteresowania czytelnicze. Nawyk obcowania z książką był podnietą do gromadzenia własnych zbiorów. Tematyka tych księgozbiorów była bardzo różna; znajdowało się tam wiele książek religijnych, poradników gospodarczych, ale były też dzieła literatury polskiej jak: Krzyżacy, Pan Tadeusz. Można było też znaleźć czasopisma, książki oraz kalendarze w języku słowackim. Był to przecież do lat dwudziestych XX wieku urzędowy język na tych ziemiach